[1. Bölüm] sen, hür adam, seveceksin, denizi her zaman; deniz aynandır senin, kendini seyredersin... bakarken, akıp giden dalgaların ardından; sen de, o kadar acı bir girdaba benzersin. [Nakarat] haz duyarsın sulardaki aksine dalmaktan; gözlerinden, kollarından öpersin, ve kalbin kendi derdini duyup avunur çoğu zaman, o azgın, o vahşi haykırışında denizin. [Köprü] kendi aleminizdesiniz ikiniz de... kimse bilmez, ey ruh! Uçurumlarını senin... sırlarınız daima, daima içinizde... ey deniz, nerde senin iç hazinelerin? [Bitiş] ama işte gene de binlerce yıldan beri; cenkleşir durursunuz, duymadan acı keder... ne kadar seversiniz çırpınmayı, ölmeyi? ey hırslarına gem vurulmayan kardeşler!