อยากให้คุณนั่งเก้าอี้ของผม

ในวันที่มีความเหงาเคียงข้าง อยากให้รู้ว่าว่าคิดถึงเธอเหลือเกิน ทุกวินาทีที่เวลาเลื่อนเดินไป อยากอยู่กับคุณ อยากอยู่กับคุณจริงๆ อยากถามเธอว่าทำไมถึงชอบทำให้ผมคิดถึง ให้คิดหมุนวน จนใจว้าวุ่น อยากถามเธอว่าทำไมถึงชอบทำให้ผมคิดถึง จนติดใน ห้วง ภวงค์ หลงใจ ผมอยากให้คุณนั่งเก้าอี้ของผม ที่อ่อนโยนและอบอุ่น แต่มั่นคงแข็งแรง โปรดเชื่อใจว่านั่งเอนหลังพักพิง จะผ่อนคลาย หายกังวล อยากถามเธอว่าทำไมถึงชอบทำให้ผมคิดถึง ให้คิดหมุนวน จนใจว้าวุ่น อยากถามเธอว่าทำไมถึงชอบทำให้ผมคิดถึง จนติดใน ห้วง ภวงค์ หลงใจ ผมอยากให้คุณนั่งเก้าอี้ของผม ที่อ่อนโยนและอบอุ่น แต่มั่นคงแข็งแรง โปรดเชื่อใจว่านั่งเอนหลังพักพิง จะผ่อนคลาย หายกังวล แม้ใครอาจมองว่าเก้าอี้ตัวนี้อาจดูไม่ดี แต่ฉันก็ยังอยากให้เธอลองนั่งดู ขอเพียงเธอพึงพอใจ แม้แผ่นดินไหวหรือพายุโถม เก้าอี้ตัวนี้พร้อมให้เธอนั่งเสมอ เธอโปรดเชื่อใจ