Być dla siebie fair

[Short Instrumental Intro – Soft Piano & Double Bass] [Verse 1] Dziś milczę, bo słowa już nic nie znaczą, Patrzę na siebie, choć oczy me płaczą. Szukałem prawdy, lecz gubiłem ją w biegu, Próbując być kimś, zapomniałem, że stoję w szeregu. [Soft Piano Fill with Upright Bass] Pod skórą noszę krajobraz ran, Już nie chcę się kryć, choć boli ten stan. [Solo Trumpet Phrase Leading into Chorus] [Chorus] Nie ma mnie tam, gdzie chciałbym być, Własne odbicie przestało się śnić. Każdy dzień to nowy ból i cień, Ale w tym bólu uczę się, jak być „dla siebie fair”. [Saxophone Solo – Slow and Soulful] [Verse 2] Zamknąłem drzwi, ale w środku wiatr wieje, Wszystkie pytania tworzą nowe nadzieje. Nie jestem silny, nie jestem zły, Jestem jedynie sobą — w środku nie czuję nic. [Soft Piano Break with Subtle Brushes on Drums] Chciałem wierzyć, że świat mnie zna, Już nie chcę się kryć, to, co mam, to ja. [Chorus – Upright Bass & Full Jazz Ensemble] Nie ma mnie tam, gdzie chciałbym być, Własne odbicie przestało się śnić. Każdy dzień to nowy ból i cień, Ale w tym bólu uczę się, jak być „dla siebie fair”. [Saxophone and Trumpet Call & Response Break] [Bridge – Minimalistic Piano & Upright Bass] Cisza mnie trzyma, gdy krzyczę w środku, Każda porażka jest drogą do początku. Blizny to mapy, uczą mnie żyć, Już nie chcę uciekać, już nie chcę się kryć. Każdy krok, choć drżący i słaby, Prowadzi mnie bliżej prawdy o sobie samym. [Trumpet Solo – Emotional, Building Toward Final Chorus] [Chorus – Full Ensemble, Emotive Delivery] Nie ma mnie tam, gdzie chciałbym być, Własne odbicie przestało się śnić. Każdy dzień to nowy ból i cień, Ale w tym bólu uczę się, jak być „dla siebie fair”. [Outro – Piano & Saxophone Duo, Fading Out] Już nie chcę się kryć, tam odnajduję swój świat, Nieidealny, ale zawsze mój własny czas. [Fade to End with Subtle Bass Line and Brushes]