[Instrumental intro] Зажурилась Україна, бо нічим прожити: Витоптала орда кіньми маленькії діти. Котрі молодії — у полон забрато; Як заняли, то й погнали до пана, до хана. Годі тобі, пане-брате, ґринджоли малювати, Бери шаблю гостру, довгу та йди воювати! Ой ти станеш на воротях, а я в закоулку, Дамо тому стиха лиха та вражому турку! Ой ти станеш з шабелькою, а я з кулаками, Ой, щоб слава не пропала проміж козаками. Ой козак до ружини, бурлака до дрюка: Оце ж тобі, вражий турок, З душею розлука!