He, grissnes, zittrix Luadabiescht, Woher de Panick woll in daine Augn isch Koa Grund dass glaido ummi diesch Ins Hai in Tennen Nia tati mit an Pfluag, wia siechsch Di fun dain Neschdl trennen Laida zraisst de Menschen Mocht Wos Schepfung ins zu briada mocht Und hosch woll goa di Flucht bedocht Unt gib ta föllog Recht Wia du bin a as stab i gmocht A Gschepf fun sterblich‘ Gschlecht Unt monxmol pfladan isch a Pflicht in Lebm Wia schunsch, orms Viechal, solltats Fuata gebn A kloana Fressa in a Äahn Isch woll da Redt nit wäat Wenn guate Erntn wäan Hat i mi nia beschwäat Dai kloanes Heisl liegt in Trimma De schwochn Maialn schtian iatz nimma Unt nix do fia a naies Zimma Im grianen grobn Grohs Unt iatz de Wintstirm woll kimma Eiskolt und Nodln wia as Glohs Kaohl unt fawischtet hosch di Ecker xegn, Froscht unt Winta wäan si iba d Erdn legn Unt trunta wolltsch dai Neschtl pflegn Hoschs nit dagneist Dass da Pfluag wi a Degn Ollas nida reißt Knabbert hosch Tog unt Nocht Aus an Hauffn Blattln und Stroa a Bettl gmocht Unt iatz traim sie di wegck Aus dain Hof und Haus In Winta unt Keltn aussi in Dregck S isch a Graus