Ay zəlimxan

Ay Zəlimxan, yaman kövrək olmuşam,
Səhər-səhər meh də dəyir xətrimə.
Bezikmişəm sularin da səsindən,
Çəmənlikdə şeh də dəyir xəyrimə. Neçə dəfə alovlanıb, sönmüşəm,
Uсalıqdan qoсaliğa enmişəm.
Qəlbi kövrək bir uşağa dönmuşəm,
Eh də dəyir, beh də dəyir xətrimə. Bəhmanam, olmuşam quruca bir səs,
Daha hec bir şeyə qalmayib həvəs.
Səbir gətirərsə yanimda bir kəs,
Cüt də dəyir, tək də dəyir xətrimə.