Nadziei utarg v. 2

[Intro electro] Szarość spowija świat ludzi zdrowych Zamiast radości – w nim użalanie, Niepełnosprawnych uśmiech milowy Dni nam rozświetla siły oddaniem. Człowiek straciwszy nogi w wypadku Po schodach wchodzi znowu na rękach, Używa przy tym zwinnych pośladków Przed piramidą życia nie pęka. Szarość spowija świat ludzi zdrowych Zamiast radości – w nim użalanie, Niepełnosprawnych uśmiech milowy Dni nam rozświetla siły oddaniem. La grisaille enveloppe le monde des bien-portants, Au lieu de la joie – en lui le lamentation, Les personnes handicapées ont un grand sourire Avec le pouvoir de la dévotion, ils illuminent les jours. Rozmawia z sobą w ciszy dwóch głuchych Na twarzach miny zadowolonych, Palcami robią wesołe ruchy Jakby wygrali jakieś miliony. La grisaille enveloppe le monde des bien-portants, Au lieu de la joie – en lui le lamentation, Les personnes handicapées ont un grand sourire Avec le pouvoir de la dévotion, ils illuminent les jours. Gdzieś niewidomi są na spacerze Szczęście wygląda spod okularów, A w czułych szeptach miłosnych zwierzeń Byt wyrażają pochwał fanfarą. La grisaille enveloppe le monde des bien-portants, Au lieu de la joie – en lui le lamentation, Les personnes handicapées ont un grand sourire Avec le pouvoir de la dévotion, ils illuminent les jours. Osoba lata w łóżku przykuta Mimo dręczącej lękiem choroby, Nadzieję tuli – codzienny utarg Ciepłem otacza jak cenną zdobycz. La grisaille enveloppe le monde des bien-portants, Au lieu de la joie – en lui le lamentation, Les personnes handicapées ont un grand sourire Avec le pouvoir de la dévotion, ils illuminent les jours. Pogodę ducha wraz z optymizmem Niesie kalectwo w sercach otwartych, Życzliwą innym buduje pryzmę Choć los okrutne czasem śle karty. ---------------------------------------- © Zenon Greinert (2025)