Smutek v. 2

Grazie LoTo NeRo per l'ispirazione. ------------------------------------------- [Intro electro] Aura roztacza posępne wici One są zgodne z moim nastrojem, Gdzieś zagubiłem radości przycisk Toczę wciąż z życiem niechętne boje. Pragnąłbym smutki zatopić w deszczu Niechby rozbiły się o parapet, A krople wody, przyrody pieszczuch Przeniosłyby mnie na szczęścia statek. Vorrei annegare i miei dispiaceri sotto la pioggia Lasciali sbattere contro il davanzale della finestra, E gocce d'acqua, carezza della natura Mi avrebbero trasportato sulla nave della felicità. I płynąc na nim jako kapitan Ująłbym sterem pomyślność w dłonie, Już nie musiałbym tkwić w ogniu pytań Gaszących słaby nadziei płomień. Pragnąłbym smutki zatopić w deszczu Niechby rozbiły się o parapet, A krople wody, przyrody pieszczuch Przeniosłyby mnie na szczęścia statek. Vorrei annegare i miei dispiaceri sotto la pioggia Lasciali sbattere contro il davanzale della finestra, E gocce d'acqua, carezza della natura Mi avrebbero trasportato sulla nave della felicità. Tęsknot ocean byłby poddanym Może byś wtedy też zrozumiała, Kto z marzeń kreśli realne plany Ze zmian budując przyszłości pałac. Pragnąłbym smutki zatopić w deszczu Niechby rozbiły się o parapet, A krople wody, przyrody pieszczuch Przeniosłyby mnie na szczęścia statek. Vorrei annegare i miei dispiaceri sotto la pioggia Lasciali sbattere contro il davanzale della finestra, E gocce d'acqua, carezza della natura Mi avrebbero trasportato sulla nave della felicità. ---------------------------------------------- © Zenon Greinert (2025)